de tegenpartij der Armagnakken, had tot hoofd Jan zonder Vrees, hertog van Bourgondië. Deze burgeroorlog, die Frankrijk teisterde gedurende de krankzinnigheid van Karel VI, was ontstaan door de eerzucht der prinsen van den bloede, die elkander het hoogste gezag betwistten.
Toen Jan zonder Vrees in 1407 den hertog van Orleans, broeder des konings, had doen ombrengen, vatte Bernard van Armagnac, de schoonvader van zijnen oudsten zoon, de wapenen op om hem te wreken, en trok den dauphin (later Karel VII) op zijne zijde mede. De Armagnakken waren spoedig meester van Parijs, doch maakten er zich gehaat door hunne afpersingen en geweldenarijen; in!418maaktenzich dan ook de B., geholpen door de Cabochiens en de Chaperons-Blanes,op hunne beurt van Parijs meester, en lieten de Armagnakken vreeselijk voor alles boetnn. Toen de dauphin in het jaar daaraanvolgend het vermoorden van Jan zonder Vrees begunstigd had, riep Filips de Goede, zoon van den hertog van Bourgogne, om zich te wreken, de hulp in van de Engelschen, en maakte de partij der B. weldra even gehaat als die der Armagnakken zulks geweest was. Eindelijk in het jaar 1435, nadat Filips zich van de Engelschen losgemaakt had, verzoende hij zich te Arras met bet hof, waardoor dus de partij der B. ontbonden werd.
