of Otahiti, thans meestal Tahiti genoemd, het Sagittaria van Quiros, het Nieuw-Cythera van Bougainville, het grootste der Gezelschaps-eilanden en een der grootste eilanden van Polynesië, bestaat uit twee schiereilanden, heeft 22 a 23 mijlen omtrek, eene bevolking van 9000 zielen, en Papeiti tot hoofdstad; het werd 1606 bezocht door Quiros, 1767 door Wallis, 1768 door Bougainville, 1768 en 1776 door Cook, was onder de regeering van koningin Oberea lang het door Europeanen meest bezochte punt van geheel Polynesië. De wellustige levenswijze der inlanders en de schoonheid der olijfkleurige vrouwen had aan O. eene groote vermaardheid verschaft.
Nadat anglicaansche zendelingen hun Evangelisatie-werk op 0. hebben aangevangen, heeft het eiland allengs eene geheel andere gedaante aangenomen: nagenoeg de gansche bevolking, die vroeger naakt liep, draagt thans kleederen, heeft het Christendom en daarmede Europeesche zeden aangenomen. De bergstreken echter zijn nog bewoond door inlanders, die het geloof hunner vaderen niet hebben willen afleggen; en van lijd tot tijd wordt hun aantal versterkt door dezulken, die naar de bergen vluchten om weder in den natuurstaat te kunnen leven. Omstreeks 1822 heeft Engeland zijn protectoraat aan O. willen opdringen ; doch dat aanbod is van de hand gewezen. In 1842 daarentegen nam O. het protectoraat aan van Frankrijk. Over het koninkrijk O. (zie 7 regels lager) hebben verscheidene koninginnen, die Pomare heetten, geregeerd; Pomare II beklom den troon 1827. Met eenige andere eilanden (waarvan Eimeo, Taboeacmanoe, Tetoearoa en Maitea de voornaamste zijn) vormt O. de zoogenaamde Olaheili-groep, ook de Georgische groep genaamd, welke eilanden te zamen het koninkrijk O. uilmaken, terwijl de zee, waarin ze liggen, Olaheiti-grchipel genoemd wordt.
