een toonbeeld van romeinsche burgerdeugd, was een warm kampvechter voor de privilegiën der patriciërs tegenover de plebejers. In 460 v.
Chr. plaatsvervangend consul, werd hij 458, toen de romeinsche armee ingesloten was door de Equen en Volsken, tot dictator benoemd: toen men hem zijne aanstelling kwam brengen, vond men hem bezig als landman achter den ploeg. Hij schreef onverwijld eene nieuwe ligting van krijgsvolk uit, bevrijdde de omsingelde armee, bragt den vijand eene volslagene nederlaag toe, en hield zijn triomferenden intogt in Rome; dit volbragt hebbende in 16 dagen tijds, legde hij uit eigen beweging zijn dictatorschap weder neer, en keerde terug tot het stille landleven. Op zijn 80ste jaar nogmaals tot dictator gekozen om de woelingen der plebejers te onderdrukken, volbragt hij door doortastende en doeltreffende maatregelen deze taak in 21 dagen, en legde andermaal uit eigen beweging de oppermagt neder, en verlangde zelfs geen nationale belooning (440 v. Chr.)