(René de), geb. 1543 le Gouvernet in Dauphiné, gest. 1019, was, na Lesdiguières, een der hoofden van de protestantsche partij in Dauphiné, onderscheidde zich vooral in Savoje door wonderen van dapperheid, en werd dadelijk na de troonsbeklimming van Hendrik IV door dezen benoemd tot marécbal-de-camp en geheimraad, en bekleed met het kommandement over Neder-Dauphiné. Van hem en van zijnen broeder Jacques stammen al de nog thans bestaande takken der familie L. af.
(Jean Fréd.) minister van oorlog onder Lodewijk XVI, geb. 1727 te Grenoble, bad geschitterd in den 7-j. oorlog, was 1789 luit.-generaal, kommandant van Poitou en Saintongc, en werd door den adel van Poitou afgevaardigd ter Nationale vergadering. Hij omhelsde de nieuwe ideën, en werd desniettemin door Lodewijk XVI aan het ministerie geroepen; in 1790 zag hij zich verplicht af te treden. In het proces tegen Marie-Antoinette als getuige opgeroepen, maakte hij volstrekt geen geheim van zijne eerbiedige hoogachting voor de ongelukkige koningin; dit blijk van moed gaf aanleiding lot zijne inhechtenisneming, en wegens koningsgezindheid ter dood veroordeeld eindigde hij zijn leven op het schavot 1794.
