beroemd musulmansch veldheer, stadhouder van Khorassan (702), maakte zich een naam door zijne krijgsbedrijven, doch was een doorn in de oogen van zijnen mededinger, generaal Hedzjasj, die wist te bewerken dat J. in ongenade viel bij kalif Walid I. Toen deze 715 was opgevolgd door zijnen broeder Soliman, werd J. tot stadhouder van Irak benoemd, vervolgens weder als zoodanig over Khorassan aangesteld, en maakte zich die onderscheiding waardig door de schitterendste krijgsbedrijven.
Onder Omar II en Jesid II werd het er door zijne benijders weder op aangelegd om hem in ongenade te storten, hetgeen oorzaak werd dat hij zich te Bassora onafhankelijk verklaarde (720). Maar reeds kort daarna leed hij de nederlaag in eenen veldslag aan den Euphraat, waar hij zelf sneuvelde; 300 leden zijner familie werden toen onthoofd.
