een oud aanzienlijk croatisch geslacht, van welks leden wij noemen:
J. de Buzim (Frans, vrijheer van), oostenrijksch generaal, geb. 1746 te Petrinia, heeft zich voornamelijk onderscheiden in de oorlogen tegen Frankrijk; in 1805 had hij Vorarlberg te verdedigen, doch werd toen genoodzaakt zich (14 Nov.) over te geven aan Augereau. Hij stierf 4 Eebr. 1810 te Szala-Apathy.
J. (Jozef, graaf van), oudste zoon van den vorige, geb. 16 Oct. 1801, klom in oostenrijksche krijgsdienst tot de hoogste rangen op, en werd bij den aanvaug der onlusten van 1848 op verlangen der Croaten benoemd tot banus van Croatié, en tot luitenant -veld maarschal k bevorderd. Als zoodanig trad hij als tegenstander van de Magyaren op, rukte met 40.000 man grenstroepen op naar Weenen, en werkte mede tot de bemachtiging van die stad. In Weenen 1849 benoemd tot vehltuigmeester, aanvaardde hij het opperbevel over de zuider-armee, waarmede hij het hoofd moest bieden aan Bem; aanvankelijk behaalde J. eenige voordeelen, doch werd 14 Juli 1849 bij Hegyes door de overmacht van den vijand geslagen. In Febr. 1853 werd hij opperbevelhebber van een observatie-korps aan den Beueden-Donau, April 1854 verheven tot den erfelijken gravenstand, en stierf 20 Mei 1859 te Agram als gouverneur van Croatie en Slavoine. Men heeft van hem een bundel Gedichte (Weenen 1850).
