(graaf van Longueville en), bijgenaamd de Bastaard van Orleans, opperkamerheer van Frankrijk, natuurlijke zoon van Lodewijk van Frankrijk, hertog vanOrleans, was een der beste veldheeren van Frankrijk, in dcnonafhankelijkheidsóorlog tegen Engeland. Geboren 23 Nov. 1402, onderscheidde hij zich reeds vroeg door moed en dapperheid; nauwlijks 25 jaren oud, versloeg hij met 1000 man, onder de muren van Montargis, eene strijdmacht van 3000 Engelschen; onder de muren van Orleans deelde hij den roem met Jeanne d'Arc, en droeg 1429 veel bij tot de overwinning van Patay; 1432 onderwierp hij de stad Chartres, en 1436 heroverde hij Parijs, dat de Engelschen hadden bemachtigd.
Hij nam deel aan de samenzwering van La Trémouille tegen Karel VII, en bracht tegen dien monarch diens eigen zoon, den dauphin (later Lodewijk XI) in opstand; maar hij toonde weldra berouw, en wischte dit vergrijp uil door zijne heldhaftige bedrijven hij het beleg van Harfleur, bij dat van Gallardon en bij dat van Dieppe. In 1444 tot luitenant-generaal benoemd, verdreef hij in korten tijd de Engelschen uit geheel Normandijë; in 1450 ontnam hij hun Guyenne, en werd hiervoor beloond met den rang van opperkamerheer. Na den dood van Karel VII (1461) misnoegd over diens opvolger Lodewijk XI, .werd hij de ziel van het tegen dien koning gerichte bondgenootschap Pour le bien public; doch na de pacificatie kwam hij weder in de gunst van Lodewijk XI. Zie voor zijne afstammelingen het art. LONGUEVILLE.
