lat. Helvehi, celtisch volk in het tegenwoordige Zwitserland.
Men vindt van de H. het eerst in de geschiedenis gewag gemaakt bij den tocht der Cimbren en Teutonen, met wie de Tigurijnen (een der vier groote stammen, waarin de H.. gesplitst waren; de andere drie waren de Tugenen, de Urbigenen of Verbigenen, en de Ambronen) den romeinschen consul Lucius Cassius overwonnen en doodden (107 v. Chr.). Ten tijde van Cesar was Helveha (het land der H.) in vier districten ingedeeld, en strekte zich uit van het meer van Geneve (Lams Lcmanus) tot het meer van Conslans (Lams Venelus of Brigantinus). In 61 v. Chr. verlieten de H. onder aanvoering van een hunner edelen, met name Orgetorix, hun land ten getale van 368,000 zielen, om zich te gaan nederzetten in Gallie; doch door de overwinning van Julius Cesar bij Bibracte (tegenw. Autun) in 68 v. Chr. werden ze genoodzaakt naar bun land terug te keeren.
