d. i. Aaron de Rechtvaardige, de beroemdste der kalifen, uit het geslacht der Abbassieden, geb. 765 te Rei in Medié, gest. te Thous in Khorassan in 't laatst van Maart 809.
Hij had zich reeds in Klein-Aziè onderscheiden tegen de troepen van keizerin Irene, toen hij 786 den troon beklom als opvolger van zijn broeder Moessa-al-Badi, die hem uit naijver uit den weg had zoeken te ruimen, doch daarin verhinderd was geworden, doordien zijne moeder hem van kant liet maken, ten einde haren liefsten zoon H. in het leven te behouden. Hij maakte ontzachlijke veroveringen in Azië, bracht herhaalde malen de nederlaag toe aan de legers van Irene en Nicephorus, bracht zijne hoofdstad Bagdad tot een nooit gekenden trap van bloei, breidde zijne betrekkingen tot in het Westen uit, en trachtte zelfs een bondgenootschap te sluiten met Karel den Groote. H. was de lieveling van zijn volk, en is de hoofdpersoon in een aantal vertellingen uit de “Duizend-en-een-Nacht". In den laatsten tijd zijns levens beging hij vele wreedheden: tot zelfs zijn voornaamsten gunsteling en boezemvriend Dzjafar (Djafar, Giafar) liet hij ter dood brengen. Zie het art. BARMECIDEN.
