(sir) engelsch generaal, geb. 1787 te Moig in Ierland, begon in 1807 zijne krijgskundige loopbaan; hij diende in Oost-Indie, Spanje, Noord-Amerika, en werd na den slag van Waterloo bevorderd tot luitenant-kolonel. Vervolgens geruimen tijd op non-activiteit, nam hij 1835 het opperbevel op zich over het britsch-spaansche legioen voor koningin Christina, met den rang van luitenant-generaal; tot generaal-majoor bevorderd, kommandeerde hij in den Krim-oorlog de tweede divisie, waarmede hij zich onderscheidde in den slag aan de Alma en evenzeer voor Sebastopol.
Sedert 1830 is E. (behoudens eenige kleine tusschen tijdvakken) bestendig lid van het engelsche parlement, en een der hoofdvertegenwoordigers van de uiterste liberale partij.
