(naar zijne geboortepl. genaamd), italiaansch veldheer, geb. 1390 uit geringe ouders, was eerst varkenshoeder, vervolgens bijlooper bij de armee, trad 1412 als gemeen soldaat in dienst van hertog Filips Visconti van Milaan, cn blonk derwijze uit door zijne dapperheid, dat hij al spoedig tot opperbevelhebber was opgeklommen, en werkelijk de redder werd van het Milanesche. Bij den hertog belasterd, nam C. de wijk naar Venetië 1424, en werd daar tot opperbevelhebber benoemd.
Aan het hoofd der venetiaansche troepen opende C. nu den veldtogt tegen den hertog van Milaan, veroverde 1426 de sterke vestingBrescia, en behaalde 1427 eene schitterende overwinning op de vier bekwaamste veldheeren van Italië (Francesco Sforza, Piccinino, Angelo de la Pergola en Guido Torello). Doch door zijne grootmoedigheid jegens de krijgsgevangenen kwam hij bij den Raad der Tienen in verdenking; eenige daaropvolgende tegenheden schenen de nopens zijne trouw gerezene kwade vermoedens te bevestigen, en 1432 werd C. naar Venetië teruggeroepen; hij deed daar wel een zegevierenden intogt, maar werd reeds den volgenden dag in hechtenis genomen als verdacht van verraad, en 5 Mei 1432 onthoofd.
