Geographisch- historisch woordenboek

Servaas de Bruin, D. Noothoven van Goor (1869)

Gepubliceerd op 21-10-2021

Duilius

betekenis & definitie

of Duillius, romeinsch plebejisch geslacht, van welks leden inzonderheid melding verdient: (Cajus), ook Cajus Duillius Nepos, die als consul (260 v. Chr.), in den eersten punischen oorlog, de eerste groote overwinning ter zee op de Carthagers bevocht bij Mylae, aan de noordkust van Sicilië.

In dezen slag verloren de Carthagers 58 schepen; en ter eere van deze overwinning werd te Home, midden in het Forum, de Duillische suil opgericht, versierd met de voorstevens van al de veroverde schepen (Columna rostrala),welke zuil nog gedeeltelijk bestaat, en welker opschrift een der oudste gedenkteekenen is in de lat. taal. DoorD. werden de Carthagers genoodzaakt het beleg voor Segesta in Sicilië op te breken, enjhij veroverde Macella in Calabrië.

< >