(markies), fransch rechtsgeleerde, geb. 25 Oct. 1756 te Marseiile, deed zich tijdens de omwenteling kennen als gematigd royalist, was onder Napoleon I professor van het natuur- en volkenrecht aan het Collége-de-France, en werd 1809 senator. Lodewijk XVIII verhief hem tot pair, Karel X benoemde hem 1826 tot minister zonder portefeuille en 1829 tot kanselier van Frankrijk.
Sedert 1834 voogd over de kinderen van den hertog van Berri, stierf P. 29 Sept. 1840. Zijn voornaamste werk is de Histoire de la lëgislation des anciens (11 dln. Parijs 1830 -37).
