fransch staatsman en natuurkundige, geb. 6 Dec. 1721 te Parijs, bekleedde verschillende hooge ambten, o. a. sedert 1750 president van de kamer der belastingen, verzette zich in zijne Hemontrances aan Lodewijk XV met kracht tegen de verderfelijke belastingen, die door het hof werden uitgeschreven, en werd deswege 1771 naar zijn landgoed gebannen. In 1775 aanvaardde hij onder Lodewijk XVI de portefeuille van binnenlandsche zaken, stond tot 1776 aan het hoofd van dat departement, leefde vervolgens voor zijne natuurk. studiën, was 1787 nogmaals eenen korten tijd minister, doch moest reeds zeer spoedig aftreden.
Toen Lodewijk XVI voor de Conventie terecht moest staan, kwam de 72-jarige grijsaard M. zich aanbieden om ais een van 's konings verdedigers op te treden, welke gevaarlijke taak hij met moed en ijver volbracht, zonder echter den ongelukkigen vorst te kunnen redden. Integendeel werd hij reeds kort daarna zelf in staat van beschuldiging gesteld,en eindigde 22 April 1794 zijn leven onder de valbijl der guillotine met zijne geheele familie. De nakomelingschap vereert in M. terecht een der deugdzaamste staatsburgers. Hij heeft een aantal geschriften over landbouw en kruidkunde, en ook belangrijke staatkundige gedenkschriften nagelaten.
