fransch staatsman, geb. 21 Ocl. 1777 te Grenoble, richtte met zijnen broeder Scipion P. een groot bankierskantoor te Parijs op, na eerst (1799) als officier der genie in dienst gestaan te hebben. In 1816 gaf hij eene brochure in het licht tegen het aangaan van leeningen in het buitenland, werd 1817 tot afgevaardigde gekozen, en in de Kamer reeds spoedig een der voornaamste redenaars van de liberale partij.
Na de Juli-omwenteling tot president der Kamer gekozen, gaf hij als zoodanig blijken van moed evenzeer als van talent. In het volgende jaar, bij den val van het ministerie Laffitte, werd P. als minister van binnenl. zaken hoofd van het kabinet, trad met kracht op tegen het anarchistische streven, en bracht zoodoende zijne populariteit ten offer. Langzaam ondermijnd door de tering,stierf hij des nachts van 15 op 16 Mei 1832.
