1) B., of Bijograd (dat is in de taal des lands Witte Stad), heet in het Duitsch Belgrad of Weissenburg, in het Nieuw-Latijn Alba Grseca, bij de Turken Darol-Dzjihad (d.i. Huis van den heiligen oorlog), en is vermoedelijk het Sigindunum der ouden; het is eene belangrijke koopstad en vesting in Servië, aan de uitwatering van de Save inden Donau, tegenover Semlin.
Sinds drie en eene halve eeuw is B. de twistappel, zoowel als het middelpunt van handelsverkeer, tusschen Oostenrijk en Turkije. De stad bestaat uit vier gedeelten, te weten : de 700 vt. hoog op eene rots liggende Vesting, die buitengewoon sterk aangelegd is en den Donau bestrijkt ; de goed gebouwde Waterstad aan de zamenvloeijing der twee rivieren; de Raitzenstad aan de Save; en de Palanka. In de militaire geschiedenis van Turkije is B. beroemd; verscheidene malen werd het veroverd en heroverd:tot 1073 in het bezit der Grieken, werd het in dat jaar veroverd door koning Salomon van Hongarije; 1442, 1456 en 1521 door de Turken; 1688 door den keurvorst van Beijeren voor Oostenrijk; 1690 door de Turken; 1693 dooiden hertog van Croy; 1717 door prins Eugenius. Bij het daarop gevolgde traktaat van Passarowitz, werd B. toegewezen aan Oostenrijk, dat het 1739 weder verloor; in 1789 ingenomen door Laudon, werd B. 1791 teruggegeven aan Turkije; doorCzerni George (d. i. Zwarte Joris), den aanvoerder der in opstand gekomene Serviërs, werd B. vermeesterd 1806, doch 1813 werd het door de Turken hernomen. De vestingwerken van B. waren toen in zeer onvoldoenden staat; doch 1820 zijn die in zoodanigen staat gebragt, dat ze in sterkte met de sterkste gelijkgesteld kunnen worden. In 1739 werd te B. het vermaarde traktaat gesloten,waarbij het zegevierende Turkije zich al de veroveringen (Wallachije, Servië, enz.), door Oostenrijk en Rusland gemaakt, terug deed geven.2) B., of Carlsburg, stad in Zevenbergen, aan den Maros. Zie CARUSBURG.
