Geographisch- historisch woordenboek

Servaas de Bruin, D. Noothoven van Goor (1869)

Gepubliceerd op 21-10-2021

Aquitanië

betekenis & definitie

een der 4 groote landschappen van het oude Gallië (zich uitstrekkende tusschen het Lyonnesche ten noorden, den Atlantischen Oceaan ten westen, de Pyreneen en het Narbounesche ten zuiden, en het Narbonnesche en Lyonnesche ten oosten), werd bewoond door volkeren van den iberischeu stam. In de vierde eeuw werd A. gesplitst in het noordelijk gedeelte, Aquitania primum, met de hoofdplaats Avaricum (tegenw.

Bourges), het middelste gedeelte, A.secunda,hoofdplaats Burdigala (tegenw. Bordeaux), en A. tertia, het zuidelijk gedeelte. In 419 werd A vermeesterd door de Westgothen, die Tolosa (d. i. Toulouse) tot hoofdstad maakten; met den slag bij Poitiers (507) werd het hun door Chlodwig, koning der Franken, ontweldigd. Na velerhande lotswisselingen, en nadat Karel de Groote zich 769 van het land meester had gemaakt, kwam het 781 als koningrijk aan diens zoon Lodewijk den Vrome. Toen Lodewijk VII in het huwelijk was getreden met Eleonore,de dochter van hertog Willem X van Guyenne, werd A. onder den naam van Guyenne met Frankrijk vereenigd; doch toen Eleonore vervolgens van Lodewijk VII gescheiden en met Hendrik II van Engeland in den echt getreden was, kwam het aan Engeland. Eindelijk, na langdurige bloedige oorlogen tusschen Engeland en Frankrijk, werd A. in 1451 onder Karel VII voor goed met Frankrijk vereenigd.

< >