komen voor bij verschillende geestesziekten. Men kan hierbij zoowel een ziekelijke verhooging van den wil vinden (b.v. zenuwlijders, die met groote standvastigheid gedurende langen tijd alle voedsel weigeren) of een verzwakking, die gaan kan tot volkomen willoosheid.
Dit laatste vindt men b.v. soms bij melancholie; de lijder kan hierbij ten slotte voortdurend bijna onbeweeglijk blijven liggen, omdat hij niet meer in staat is zelfs het geringste wilsbesluit te nemen, ofschoon hij zich hiervan zelf niet zelden op het pijnlijkst bewust is.
