een kunstbewerking, die ten doel heeft een sterke afleiding van inwendige organen naar de huid te bewerken. Men onderscheidt droge en bloedige koppen.
Droge koppen zijn bekervormige glazen, die door middel van luchtverdunning op de huid worden bevestigd. Deze luchtverdunning wordt teweeg gebracht óf door een caoutchouc ballon, die aan het kopglas bevestigd is, óf door het glas met aetherdamp te vullen, dezen aan te steken, en het vlammende glas snel en stevig op de huid te drukken. Door de luchtverdunning wordt de huid in het glas naar boven gezogen en ontstaat naar dit gedeelte een sterke bloedtoevoer (hyperaemie). Bij bloedige koppen maakt men door middel van een instrument, den kopsnepper, na eerst droge koppen te hebben toegepast, op de roode plaats een aantal kleine gesneden wondjes en zet dan de kopglazen opnieuw op, die zich nu vol bloed zuigen.
