Oudste benaming voor een lijk- of doodkist. In de Middeleeuwen betekent 'vat' vaatwerk, groot of klein, van steen of van hout, waarin iets geborgen kan worden.
Een boerenlantaarn noemde men vroeger een 'schienvat' en een 'pennincvat' was de benaming voor een bewaarplaats van geld. Men sprak in deze van een 'doodenvat' of eenvoudig van een 'vat' of'houtenvat'. In een gerechtsstuk uit de stad Oldenzaal van 1563 wordt gezegd dat een burger is onthalst wiens 'licham in ein vatt gelecht ende up den kerckhoff gebracht' is. Het woord vat vinden wij in het Oudhoogduits 'faz', in het Oudsaksich 'fat', het Angelsaksisch 'faet' en in het Fries 'deafat' terug. zie ook: doodkist.
