Water

betekenis & definitie

s.n., wetter (it), wiet (it); breed —, wiid (it); (om te drinken), kâld wetter; opstuivend —, stou-, spatwetter (it); op het land staand —, oerlâns wetter; onder — staan, blank stean; half onder — staan, (yn ’e) splis stean, split, plis, plas, plit stean, mei spliswetter stean, yn ’e gros, to sûp en to byt stean; juist onder — staan, gnod(s) ûnder stean; onder — lopen, (der) ûnder strûpe; onder — zetten, (for)drinze, -drinz(g)je; met — verdrijven (van muizen), drinkelje, drinz(g)je; beurtelings onder en boven —, tusken wetter en wyn; te — raken, deryn reitsje; te — geraakt zijn, deryn sitte; het is laag — (na eb), it wetter is ôf, it is gjin wetter; het is hoog — (na vloed), it wetter is oan, it is wetter; in het — leggen (van hout, ter verduurzaming), wetterje, wietterje; — naar de zee dragen, brea mei brea smarre, turf yn it fean bringe; het hoofd niet boven — kunnen houden, it net foarinoar hâlde kinne; iem. steken onder — geven, immen bokkens tatriuwe, tastopje, jaen; op — en brood, to wetter en (to) brea.