Spreken

betekenis & definitie

v.; (het woord voeren), sprekke, s p r i e k, s p r u t s e n; (redeneren), prate, petearje, redenearje, reedzje; onvolkomen —, heal prate; snauwend —, snuorje; nors, bijtend —, gnauwe; veel, voorbarig —, de mûle yn beide hannen hawwe; vlot kunnen —, de wurden wol fuortkrije kinne, gjin spinreach foar de mûle hawwe; erg veel —, jin de mûle út ’e heakken, út ’e hingen prate; van zich af —, opsprekke; in niet al te duidelijke bewoordingen over iets —, earne op om prate; over iem. —, immen by de kop, noas hawwe; slecht te — zijn over, raer guod spuije oer, fan; daar is heel wat over gesproken, dêr hat gâns klank fan west; men hoort niet veel over die man —, dy man is net folle yn ’e bineaming; dat spreekt vanzelf, dat seit fansels, dat seit himsels, dat sprekt (fansels); bij wijze van —, by manear fan sprekken, praten; iem. te — krijgen, immen bynei komme, immen to wurd(en) komme; met iem. —, immen to wurd(en) wêze; — is zilver, zwijgen is goud, it moat in goed prater wêze, dy’t it in (stil)swijer forbetterje sil.