Kunnen

betekenis & definitie

v., kinne, k o e, k i n n e n (k i n d); ergens tegen —, earne oer kinne; er niet bij —, it sa mâl, bryk net oankinne; kwaad —, kwea meije; het kan er niet af, it kin net lije; het kon beter, it hâldt net oer; ermee door —, sahwat sjamperje kinne; evenveel — als, útkinne tsjin.