Kennis

betekenis & definitie

s.; (wetenschap), kennnis(se) kunde, witten (it); ergens geen — van hebben, earne gjin weet, wit(ten) fan hawwe; buiten — zijn, bûten, bûten westen, sûnder bisleur, yn ’e sûs wêze nearne gjin bisef fan hawwe, net mear witte dat men yn ’e wrald is; — van iets dragen, mei eat bikend wêze; — geven, bikend meitsje, kennis jaen (buor)kundich meitsje, kundskip dwaen jaen, to witten dwaen; met iem. — maken, mei immen yn ’e kunde komme; (bekende), kunde, goekunde, kunder; -sen, lju fan jins kundskip; oude -sen âlde kunde.