Huis

betekenis & definitie

s.n., hûs (it), went(e), honk (it); een gesloten — (geen winkel), in ticht, stil hûs, in tichte winkel; naar —, op nei hûs (ta), op hûs oan, yn; in (het ouderlijk) —, yn ’e hûs; uit .—, út ’e hûs; iem. in — hebben, immen oer it hûs, oer de flier hawwe; als kind in — as bern to hûs, bern oan hûs; in — binnendoar, binnendoarren, binnen ’e balken; vóór het —, foarhûs, foardoar; achter het —, efterhûs; om — en erf om hûs en hear; in — nemen, ynnimme; een meisje naar — brengen, in faem thûsbringe; bij iem. in — zijn, by immen húskje; aan — gehecht, hûsk, hûsk; van — tot —, hús(ke)riem, húskebylâns; het — ruimen, de keet romje; het — schoonmaken, de keet útreagje; ongerieflijk oud —, âld sitadel, kastiel (it), rottekleaster (it).