s., heak, pl. h e a k k e n; haken en ogen, heakken en oezen; in de —, yn 'e heak, yn ’e es; niet in de —, út ’e heak; de zaak is niet in de —, dat is forkeard, gjin suver spul, it spul hat luzen; met een — grijpen, heakje.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
