1. s.n.; (lichaamsdeel), foet, skonk; X-benen, bakkersskonken; O-benen hebben, tsjalskonkich wêze, mei west hawwe to bargefangen, gjin bargen keare kinne; kromme benen hebben, taks(ich) op ’e skonken, skammels stean; de benen nemen, útnaeije, útfylje, skonken meitsje, fan ruten spylje, hakken opnimme; op eigen benen staan, foar jinsels stean, út eigen fearren fleane, op eigen wjukken fleane; op de —, op soal(l)en, yn ’e baen, by de wurken; weer op de — zijn, wer op ’e lappen, proppen, it aljemint wêze; van de —, ûnder (’e) fuotten, fan ’e sokken; slecht ter —, min op ’e gong; voortdurend op de — zijn, jin de soallen út ’e skuon rinne.
2. s.n.; (bot), bonke; ergens geen in zien, earne gjin bonken yn fine.
3. s.n.; (stof), bien (it).
