s., azem, am(m)e, lucht, sike(n); op — komen, azem skeppe, op azem komme; naar — snakken, nei de siken happe, gapje, wynhappe; buiten —, efter de pûst, siken, himert, efter azem;
buiten — zijn, gjin blaes mear hawwe, it hert op ’e tonge hawwe; de — werd mij afgesneden, de siken bisetten my, it bisette my; hij heeft de laatste — uitgeblazen, de siken binne der út; een slechte — hebben, út ’e azem rûke.
