I. (uit-, ver)wringen, draaien; twijnen [zijde]; fig. verdraaien; tordre la bouche, zijn mond vertrekken; tordre le cou à qn., iem. de hals omdraaien;
II. se tordre, zich draaien, zich wringen; krimpen [van pijn]; se tordre (de rire, rire à se tordre), zich krom lachen; se tordre les mains, de handen wringen; se tordre le pied, zijn voet verstuiken.