I. pince: nijptang, (knip)tang, (k)nijper, klemhaak; broekveer [v. fietser]; breekijzer; ’t knijpen; schaar [v. kreeft]; snijtand [v. plantenetend dier]; klauw, voor hoef; spitse vouw; hand; pince monseigneur, breekijzer [v. inbrekers]; pince à sucre, suikertang.
II. pincé: toegeknepen, op elkaar geklemd; stijf; effen, zuinig of strak kijkend; être pincé, ook: het te pakken hebben; verkikkerd zijn.
