Het middeleeuwse Nederlands kent het woord cockaert, een benaming voor een sufferd, ontleend aan het Franse woord cocart, dat gebaseerd is op het woord coc = coq 'haan', en dat een opschepper of een onnozele hals aanduidt. We sluiten niet uit dat de familienaam Cokart oorspronkelijk als bijnaam naar deze grappige, maar toch enigszins pejoratieve betekenissen verwijst. De naam kwam in ieder geval al vroeg in Frans en Vlaams gebied voor.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk