kachel
In 1874 voor het eerst opgenomen in een Bargoense woordenlijst, in de vorm fonkert. Van vonk in de betekenis ‘brandend of gloeiend deeltje dat ergens af vliegt’. In 1924 schreef Is. Querido in een beschouwing over het Bargoens:
Ze [de misdadigers] spreken een eigen taal om tweeërlei redenen: om door buitenstaanders niet begrepen te worden, maar ook voor het gemak. Ze spreken b.v. niet van een kachel, maar van een vonkertje. In zulk een woord is het impressionistisch beeld, of het symbool al zeer duidelijk. Een gloeiende kachel schiet allicht vonken uit. Het geheele voorwerp wordt nu genoemd naar zijn eigenschap: vonkert.
‘Brandhout’ werd in het Bargoens wel fonkaart genoemd en ‘vuur’ fonke.
• Er was op de wereld niets gezelligers dan ’s winters zoo stiekem verdoken te zitten achter het vonkertje. ¶ Is. Querido, De Jordaan dl 1 (1912), p. 148
