slapen
In 1918 voor het eerst aangetroffen, in een literaire tekst. In 1921 door J.G.M. Moormann te Lochem in Gelderland opgetekend uit de mond van een circa vijftigjarige ‘gevogeltekoopman’. ‘De man heeft ook twee jaar in Groesbeek gewoond. Een zwerver was hij niet meer; wel stamde hij ervan af’, aldus Moormann. Ook aangetroffen als poven. Van het Jiddische pofen voor ‘stotend de adem uitblazen’. Willem van Iependaal dichtte in 1932:
Ik weet geen bedding meer
Waar ik mag poven,
En in de stoepen, Heer,
Kan ’k niet meer geloven.
• Dat mocht een man, die een gezin had niet doen, altijd in zijn boeken suffen, die moest er op uitgaan om er nog wat bij te verdienen... dat was maar makkelijk, eten en drinken en lezen en ‘pofen’. ¶ Bernard Canter, Kalverstraat (1918), p. 18. De schrijver verklaart de betekenis in een woordenlijst.
