Het begon in 1990 met nachtmerriescenario, een vertaling van het Engelse nightmare scenario, een woord dat algemene bekendheid kreeg doordat de Amerikaanse generaal Norman Schwarzkopf het gebruikte tijdens de Golfoorlog. Sindsdien zijn er talloze scenario’s bijgekomen. Een greep uit de kranten van de afgelopen tien jaar: agressiescenario, armoedescenario, catastrofescenario, escalatiescenario, geweldscenario, Kosovo-scenario, noodtoestandscenario, ramspoedscenario, rouwrandscenario, tegenspoedscenario en tegenwindscenario. Nieuw in 1999: noodremscenario, een term uit de Haagse politiek. De Volkskrant gebruikte het woord op 12 juni 1999, in een bericht over het toenemende ongenoegen binnen de PvdA-fractie over de stijl van leidinggeven van fractievoorzitter Ad Melkert.:
De gebrekkige vergaderorde vraagt volgens fractieleden om ongelukken. Inhoudelijke discussies worden gevoerd zonder politiek kader. Alles mag worden besproken, maar op het einde mogen er vooral geen koppen rollen. ‘Het noodremscenario’ heet dat in de wandelgangen.
Kosovo-scenario debuteerde eind 1998 in Trouw (‘Kosovo-scenario mistig’) en had aanvankelijk alleen betrekking op de veronderstelde loop van gebeurtenissen in Kosovo. In de loop van 1999 kreeg het echter een overdrachtelijke betekenis, namelijk ‘scenario van gradueel escalerende precisiebombardementen’.
