reizend volk
In 1947 voor het eerst aangetroffen, in een literaire tekst.
• Hij maakte er werk van zich bij weduwvrouwen en meisjes, waar hij dacht iets van los te kunnen maken, op te dringen, trachtte ’t vertrouwen te winnen met beloften en als hij ze had uitgekleed in geld en onteerd, liet hij ze weer los en vertrok met den Noorderzon zonder enig spoor -- als ’t hem mogelijk was -- achter te laten. [...] Ook worden zulke elementen op een luimkiet niet goed geduld. Zij leven als uitgestotenen tussen ’t martiengajes. ¶ H. van Aalst, Onder martieners en bietsers (1947), p. 30. De schrijver verklaart de betekenis in een voetnoot.
