Grasmaaiertje is aangedragen door een voormalige inwoner van Vriezenveen, een dorp onder de rook van Almelo. 'Als van een borrelglaasje het voetje is afgebroken,' schrijft deze zegsman, 'lukt het ook in absoluut nuchtere toestand niet om zo'n glaasje rechtop op tafel te zetten. Het is in principe rijp voor de glasbak.
In het goede dorp Vriezenveen - waarvan de bewoners in vroeger tijd onder meer bekend stonden om hun zuinigheid - werd zo'n glaasje niet weggegooid, maar bewaard voor "gebruik te velde". In het bijzonder bij het grasmaaien, dat in die tijd een zware bezigheid was, namen de Vriezenveners graag een borreltje mee naar het veld. Daardoor kreeg zo'n glaasje de naam grasmaaiertje. En hoewel dit dus eigenlijk een benaming voor het glaasje is, wordt ze ook gebruikt voor de inhoud. Ik herinner me uit mijn jeugd dat zo'n grasmaaiertje met zijn steeltje in een leeg garenklosje werd gestoken en dan werd gebruikt om alcoholvrije likeur te serveren voor kinderen. Je kon dan heel stoer aan je vriendjes vertellen dat je een grasmaaiertje had gehad.' Tot zover de informant. Een en ander wordt bevestigd door een plaatselijke kroeg- baas.
