Gevangenis; eigenlijk een instelling waarin personen worden opgenomen die voorlopige hechtenis moeten ondergaan of die tot een gevangenisstraf van niet meer dan drie maanden zijn veroordeeld, soms ook voor doortrekkende gevangenen. Bewaring suggereert dat de gedetineerden ergens afzonderlijk (binnen) gehouden worden (weg van de maatschappij) en onder hoede geplaatst. Het WNT citeert de Wet van 3 januari 1884 (het Staatsblad): ‘De gevangenissen worden onderscheiden in strafgevangenissen, huizen van bewaring en passantenhuizen.’ Ietwat directer is ‘huis van detentie’. Zie ook de uitdrukking ‘in verzekerde bewaring“' nemen’.
We moesten die schoenen neerzetten voor de deur van het huis van bewaring met de boodschap... Willem van lependaal: De commissaris kan me nog meer vertellen. 1951
Begin vorig jaar zat K. een paar weken in een Belgisch huis van bewaring.
Vrij Nederland, 02-10-99
