Mannelijke geslachtsorganen. De term komt al voor in het midden van de negentiende eeuw maar is wellicht veel ouder. Vroeger ook van toepassing op andere organen die voor de voortduring van het leven belangrijk zijn, bijvoorbeeld de ingewanden. Mozes sprak al over heilige delen. Er is een groot verschil in gevoelswaarde tussen ‘edele delen’ en ‘schaamdelen*’.
Het is een van de gevallen van taalseksisme waar dr. Agnes Verbiest op wijst in haar boek ‘De oorbellen van de minister’. Uit dergelijke subtiele verschillen blijkt dat vrouwen anders behandeld worden dan mannen. In het Franse argot en in het Engelse slang worden de mannelijke geslachtsorganen ‘les bijoux de familie’ en ‘family jewels’ (de familiejuwelen*) genoemd, ook al omdat ze zo kostbaar zijn voor de voortplanting.
En onder het aan een slip opgetilde hemd of achter een rietmatje vanwege de buren, werden de edele delen gewassen onder de pruimeboom terwijl in het huis onze heks het bad schuimend vol liet lopen.
Saartje Burgerhart: Twee keer in de week. Een selectie uit 25 jaar columns. 1987
Ik werd in mijn edele delen geknepen, omdat ik bleef ontkennen.
Nieuwe Revu, 15-07-98
Nederland is een heel vrij land dat is haast niet meer exciting maar toch mogen de vagina en edele delen niet getoond worden.
De Groene Amsterdammer, 12-01-2000
