pidgin

betekenis & definitie

pidgin zn. 'vereenvoudigde omgangstaal met elementen uit verschillende talen, voorloper van een creooltaal'
categorie: leenwoord

Nnl. pidgin 'eenvoudige handels- of omgangstaal', eerst in samenstellingen, in tusschenpersoonen ... Chineezen ... spreken een "pidgin-Engelsch" [1879; Groene Amsterdammer], Pidjin-Engelsch (het verbasterde Engelsch van China) [1917; WNT verbasterd], pidgin-Duitsch [1916; NRC], dan ook zelfstandig in een pidgin sprekende Chinees [1928; NRC], pidgin 'vereenvoudigde omgangstaal in het handelsverkeer' [1992; Van Dale].

Ontleend aan Engels pidgin, verkorte vorm van pidgin English 'sterk vereenvoudigd Engels met Chinese elementen, gebruikt in Chinese havensteden' [1901; OED], ouder pigeon English [1859; OED]. Het woord pigeon [1826; OED] of pidgeon en ook wel bigeon [1850; OED], wordt reeds in de oudste bronnen zonder uitzondering beschreven als een Chinese verbastering van het Engelse woord business 'handel, zaken', hoewel later ook andere verklaringen zijn gegeven.

Fries: pidgin