dizzy

betekenis & definitie

dizzy bn. 'duizelig'
categorie: leenwoord

Nnl. dizzy 'duizelig' [1946; WNT Aanv.].

Ontleend aan Engels dizzy 'duizelig' [ca. 1340; OED], ouder dȳsig 'dwaas' [ca. 825; OED], dat bij de wortel van het werkwoord duizelen hoort.

In het Middelnederlands bestond een verwant bn. dosich 'duizelig' [1350; MNW], vnnl. deusich, duysigh 'duizelig, suf' [1599; Kil.], zie does 2.

Fries: dûzich, dizich, dizenich