10 en 11 augustus 1304. In het kader van de strijd tussen de Dampierres en de Avesnes sloegen de Vlamingen in de zomer van 1304 voor de derde maal het beleg voor Zierikzee.
De Franse koning Philips de Schone, de bondgenoot van Avesnes, zond zijn admiraal, de Genuees Grimaldi, met een vloot tot ontzet. Gesteund door een deel van de Hollandse vloot onder Willem van Oostervant, de zoon van graaf Jan II, verscheen Grimaldi in augustus voor Zierikzee. Op 10 augustus vielen de Vlamingen, die behalve over een klein aantal grote schepen beschikten over veel kleine vaartuigen, de Frans-Hollandse vloot aan. Deze bestond uit 43 gehuurde grote handelsschepen, 11 galeien en wat kleinere vaartuigen. Zij was gerangschikt in vier linies achter elkaar, met de galeien in de vierde linie. Dadelijk bij het begin van de strijd liepen vier schepen uit de eerste linie van Grimaldi’s vloot, als gevolg van de eb, vast op een ondiepte.
Grimaldi veranderde nu zijn slagorde: alle grote schepen liet hij, met touwen aan elkaar verbonden, één linie vormen; de galeien vormden nu de tweede linie. Met het opkomen van de vloed, tegen de avond, werd de strijd hernieuwd. Tot middernacht werd gevochten, waarbij de Vlamingen licht in het voordeel bleven. De volgende morgen echter werden de Vlamingen in een felle strijd verslagen. Hun aanvoerder, Gwijde van Namen, werd gevangen genomen. (→ Gouwe, slag op de).LITERATUUR
Sabbe, De vijandelijkheden.
