Aardewerk waarin de stoffelijke resten van een doodgeboren kind (of onvoldragen vrucht) werden begraven. Deze niet gedoopte kinderen werden vroeger (o.a. 15e/16e eeuw) aan de rand van het kerkhof, dat is juist buiten de gewijde grond, aan de aarde toevertrouwd.
Dergelijke ‘kinderpotten’ (geen officiële benaming) zijn gevonden in de bodem van het kerkhof te → St.-Anna ter Muiden (W.Z. VI.) en in de begraafplaats van het voormalige dorp → Welzinge; het gebruik is voorts bekend uit Friesland.