(Jan Tak) (Goes 28 febr. 1535-Döle, Fr., 25 nov. 1578). Befaamd rechtsgeleerde, zeer ervaren in natuurrecht, tevens graecus, latinist en oudheidkundige.
Na een studie in Grieks en retorica, doceerde hij te Wenen in deze vakken. Studeerde te Leuven in de school van Gabriël Mudaeus (Petrus → Peckius) rechten, behaalde aldaar in 1559 zijn doctorstitel en werd er hoogleraar in de Institutiones. Hij werd zijns ondanks betrokken bij kerkelijke twisten en keurde, samen met Joh. Molinaeus, de oprichting af van de nieuwe bisdommen (→ bisdom, II.) in de Nederlanden (1559). In 1576 verklaarde hij de Pacificatie van Gent eerder voordelig dan nadelig voor de roomsgezinden. Naar aanleiding van onlusten te Leuven vertrok hij in 1578 naar Döle (Fr.) waar hij overleed. Naast literaire en historische werken publiceerde hij juridische geschriften.LITERATUUR
Smallegange, Cronyk, 326. Nagtglas, Levensberichten. Van der Aa, Biographisch woordenboek. N.N.B. W. V. Van Heijnsbergen, Geschiedenis der rechtswetenschap, 32. Dekkers, BibliothecaBelgica juridica, 168.
