(Wemeldinge 30 nov. 1919). Letterkundige.
Verhuisde omstreeks zijn vierde jaar al naar Amsterdam. Veel van de in zijn gedichten gebezigde symbolen zijn, ook naar zijn eigen getuigenis (Zeeland Waarom Daarom, 1970), terug te voeren op het aan zee gebonden bestaan van zijn Zeeuwse voorouders terwijl zijn taalgebruik naspeurbaar werd beïnvloed door het Zuidbevelandse idioom.Behoorde met Lucebert en Kouwenaar tot de literaire fractie van de Experimentele Groep Nederland, maakte deel uit van Cobra, was docent ruimtelijke vormgeving aan de Rietveld Academie in Amsterdam. Publicaties: dichtbundels vanaf 1942, o.a. ‘Laag Tibet’ (1952), ‘De vlag der Werkelijkheid’ (1965), ‘Hebben en Zijn’ (1960), ‘De quark en de grootsmurf (1971).
Ontving de Jan Campertprijs (1948), de Poëzieprijs van Amsterdam (1958) en de Fenixprijs van de Rotterdamse Kunststichting (1970).
