In 1877 werd bij een publieke verkoping het pand ‘De Groote Mossel’ oftewel ‘Hotel van Veen’ aan het R.K.Armbestuur verkocht. Tot vóór de restauratie in 1870 heette het ‘De Mossel’.
Het was een patriciërswoning met een historisch verleden. In 1540 verbleef er Karei V, in 1576 de vermaarde veldheer Mondragon en in 1806 koning Lodewijk.De nieuwe bestemming werd bewaarschool en ziekeninrichting voor oude en gebrekkige mensen, waarvoor door de weduwe Cornelia Schimmelmans, geboren de Wit, een bedrag van ƒ 10.000,- werd gefourneerd. De naam Cornelia-stichting herinnert hieraan. De Congregatie van Franciscanessen te Salzkotten bij Paderborn nam de verpleging op zich. Deze Duitse Congregatie heeft haar Nederlandse centrum in Aerdenhout (Boekerode). Op 10 augustus 1877 deden de eerste 6 zusters hun intrede en hebben er veel sociaal werk verricht. Op 5 november van datzelfde jaar werd een bewaarschool geopend, waarvoor 80 kinderen werden opgegeven.
Ook kwam er een breischool met 60 en een naaischool met 20 meisjes. Januari 1878 kwam de 7e zuster en eerst in 1906 arriveerde de eerste zuster voor de ziekenverpleging in de buitendienst.
In 1916 kocht het Armbestuur een huis naast ‘De Mossel’ waarin 3 kamers voor dames werden ingericht. Langzamerhand kreeg de ziekeninrichting de functie van een ziekenhuis met accommodatie voor operaties. Het werd St. Joseph genoemd. De vereniging St. Lieven werd in 1919 opgericht om de te behandelen zieken van het nodige verpleegmateriaal te voorzien.
In 1938 kwam zuster Donalda als overste van Den Briel naar Zierikzee en er kwamen zusters van de Mariastichting te Haarlem voor de operatie-, röntgen- en -kraamafdeling. Het ziekenhuis voldeed aan een grote behoefte, want in Zierikzee was geen ziekenhuis. Er was er een in Noordgouwe. In 1943 kwam de ramp van de evacuatie, waarbij 7000 inwoners uit Zierikzee moesten vertrekken. De inrichting van het ziekenhuis verhuisde naar Steenbergen, Aerdenhout en de Mariastichting in Haarlem. In die periode heeft de stichting veel goed gedaan.
Enkele achtergebleven gezinnen kregen onderdak, er werd ook dikwijls logies verschaft, omdat de hotels van de stad door de Duitsers waren bezet. Tenslotte moest ook aan het ziekenhuis Noordgouwe onderdak worden verschaft. 8 Maart 1946 kreeg het ziekenhuis zijn officiële erkenning, waarna het ook een taak ging vervullen tijdens de ramp in 1953, waardoor Zierikzee zwaar getroffen werd. Op 17 mei 1954 ontving men van paus Pius XII een gift van ƒ 200.000,- bestemd voor uitbreiding en voor verpleging van bejaarden. Sedertdien werden 6 belendende panden aangekocht en de stichting werd aanzienlijk uitgebreid.
Vanaf 1968 werden er plannen geopperd om te komen tot een functie-verandering, Aan de specialisatie werden hogere eisen gesteld en het bleek noodzakelijk om tezamen met het ziekenhuis Noordgouwe een nieuw en modern ziekenhuis op neutrale basis tot stand te brengen.
De katholieke minderheid verloor daarbij een burcht van Roomse geloofsbeleving en charitas, waarop zij, - getuige de herdenkingen bij ieder kwartaal van haar bestaan trots was.
Er kwam een nieuw ziekenhuis in Zierikzee, geschonken door het Zweedse Rode Kruis en het werd medisch centrum van Schouwen-Duiveland. De Cornelia-stichting werd veranderd in verpleegtehuis voor bejaarden en de laatste 5 nonnen hebben in het voorjaar van 1979 het huis verlaten. Van dat moment af kwam de verzorging geheel in handen van leken.
LITERATUUR
Archief Cornelia Stichting. Zierikzeesche Nieuwsbode 26.8 en 29.8.1977.
