(s’-Hertogenbosch 1591-Antwerpen 1652), hagiograaf en abt; lid van de Staten van Brabant. Vrij spoedig na zijn geboorte vertrok de familie naar Eindhoven, waar zijn vader schout werd.
Joannes van der Sterre trad in bij de Jezuïeten; in 1607 verbleef hij in de abdij St. Michiel te Antwerpen; werd in 1614 priester gewijd; studeerde wijsbegeerte en godgeleerdheid aan de Universiteit te Leuven; werd in 1621 prior en novice-meester, in 1629 tot abt bevorderd, tevens vader-abt van de abdij van Tongerlo (als zodanig werd hij fel bestreden door Dionysius Mudzaerts; zie aldaar). In 1634 werd hij benoemd tot vicaris van de circariën van Brabant en Friesland. Een portret van hem hangt in de abdij van Tongerlo. Hij heeft verscheidene publicaties nagelaten.Bron: Nationaal Biografisch Woordenboek (deel IV).