(Oosterhout 1857-Leiden 1936), specialist in Indische en Arabische zaken; kreeg in 1898 de speciale opdracht van de Nederlandse regering om samen met J. B. van Heutsz de leiding der zaken in Atjeh op zich te nemen als directeur voor Inlandse en Arabische zaken.
In datzelfde jaar kwam, mede door zijn inbreng, de zgn. Korte Verklaring tot stand, de erkenning van het Nederlandse oppergezag door een inlandse vorst. Hij werd in 1906 hoogleraar Arabisch aan de Universiteit van Leiden. Als adviseur voor Inlandse en Arabische zaken was hij toen ook verbonden aan het ministerie van Koloniën. Als kenner van de Islam werd Snouck Hurgronje zelfs wereldberoemd. Hij publiceerde o.m.
Selected Works, Oevres choisis (samen met J. Schacht) en Ambtelijke Adviezen 18891936. In 1938 schreef A. Moerseelse een werk over hem, in 1957 gevolgd door G. Drewes: Snouck Hurgronje en de Islam-wetenschap.Bron: Nijhoffs Gesch. Lex.