(Breda 1872-’s-Gravenhage 1943), militair; was van 1900-05 docent aan de K.M.A. te Breda, werd in 1929 chef van de Generale Staf, in 1930 benoemd tot luitenant-generaal. In 1934 ging hij met pensioen, behoorde tot de Duitsgezinde officieren in het Nederlandse leger, werd lid van het Verbond voor Nationaal Herstel en van de N.S.B.; in 1941 werd Seyffardt leider van het vrijwilligerslegioen Nederland voor de strijd aan het oostfront.
In 1943 werd hij door de verzetsbeweging omgebracht.Bron: Nijhoffs Gesch. Lex.