(Rotterdam 1894-Goirle 1942), stamt uit een familie van reders; na de HBS in zijn geboorteplaats bezocht te hebben volgde hij de hogere handelsschool in Neuchâtel (Zw.), ging in 1917 naar Nederlands-Indië en volgde opleidingen op scheepvaartbedrijven in Amsterdam, Japan en Australië. Hij kwam in 1919 in het bedrijf van de familie en van de Rotterdamse Lloyd, was in de moeilijke bezettingsjaren directeur van deze rederij; was sedert de jaren 1935-’36 voorzitter van de Koninklijke Nederlandse Redersvereniging, tevens lid van de Kamer van Koophandel in Rotterdam; voorzitter van de koninklijke Roei- en Zeilvereniging ,,de Maas”, voor welke vereniging de Duitsers een ongezonde belangstelling toonden.
Zijn eerste arrestatie volgde dan ook reeds op 18 oktober 1940 en duurde tot 17 mei 1941; op 11 oktober van datzelfde jaar werd hij wederom tot 5 januari 1942 gevangen genomen wegens contact met een Engelse agent; op 13 juli 1942 werd hij als gijzelaar naar Haaren gebracht en daar in het voormalige grootseminarie gedetineerd, waar hij zich nog verdienstelijk wist te maken als pakketpostmeester van de gevangenen. Toen op 7 augustus 1942 door communisten in Rotterdam een aanslag op een spoorwegviaduct werd gepleegd, werd als represaillemaatregel Ruys met vier anderen, t.w. Robert Baelde, graaf van Limburg Stirum, Christoff Bennekers en baron Schimmelpenninck van der Oyen, gefusilleerd. In de nacht van 14 op 15 augustus 1942 vond de executie plaats in de Rovertse bossen in Goirle.In 1947 werd door de maatschappij de Schelde in Vlissingen een mailschip gebouwd met de naam „Willem Ruys” in opdracht van de Rotterdamse Lloyd. Dit schip is later verkocht aan Italië en werd in 1985 door terroristen gekaapt. Het schip heette toen de Aquino Laure.
Bron: Biografisch woordenboek.