(Haarlem 1903-Eindhoven 1985). woonachtig in Son; mijnbouwkundig ingenieur, was voorzitter van de Internationale Amateur Atletiek Federatie IAAF, die hem tijdens de Olympische Spelen van 1976 in Montreal benoemde als opvolger van de Markies van Exeter. Paulen is ook vanaf 1944 jarenlang voorzitter geweest van de Koninklijke Nederlandse Atletiek Unie, de KNAU, was medeinitiatiefnemer van het toernooi om de wereldkampioenschappen atletiek, die voor het eerst in 1983 in Helsinki werden gehouden.
Voor zijn verdiensten in de oorlog werd ir Paulen onderscheiden met de Militaire Willemsorde. Hij was zelf atleet, wist als 17-jarige in 1920 op de Olympische Spelen een plaats in de finale te bereiken. Hij zou vervolgens nog zes maal kampioen van Nederland worden. In 1972 kreeg hij een gouden medaille van de toenmalige voorzitter van het Internationaal Olympisch Comité, Avery Brundage. Paulen, die ook nog van 1964-76 voorzitter was van de Europese Atletiek Unie, bleef tot medio 1981 voorzitter van de IAAF, waarvan hij daarna erevoorzitter werd.